Gamlı Baykuş..

Yanılırsam büyük bir memnuniyetle utanç duyarım. Zifiri karanlık dahi olsa o an içinde bulunduğum oda, hiç aynaya bakmadan anlarım suratımın -utançtan- pancar gibi kızardığını ama kendi kendime gülümserim, mutlulukla.

Küçük bir ihtimalle(inşallah) haklı çıkacak olursam da asla sözünü etmem, “Ben demiştim!..” demem. Suskunlukla yaşarım o büyük üzüntüyü.

Umarım yanılırım.

Henüz bir hafta var. Hiçbir şey belli değil, hiçbir şey bitmedi. 

O nedenle, bir isteğim olacak başkan adaylarından.

Normal, sıradan; total toplama eser miktarda dahi etkisi olmayacak basit bir taraftar olarak rica ediyorum: Takımın başına bir TD getirirken çok dikkatli olun, lütfen.

İki aday da Sergen Yalçın’la çalışacağını deklare etmiş bulunuyor.

İyi, güzel, makul. Bu camianın çocuğudur. Gelsin, çalışsın, yakışır.

Ama kişisel fikrim, Sergen Yalçın’la başarı yakalama ihtimalinin çok düşük olduğu yönündedir.

Yanılıyor olabilir miyim?

Elbette. Hatta büyük bir ihtimalle.

Ama hislerim bu “maceranın” büyük bir hüsranla sonuçlanacağı yönündedir.

Yapmasınlar, yapmayalım.

Adam gibi, doğru dürüst, namuslu, disiplinli; bu kulübün/bu camianın dinamiklerini bilen, kabullenen, özümseyen biriyle anlaşalım.

Nabzı tribündeki en iflah olmaz taraftarla aynı frekansta atacak genç, azimli, hırslı, bilgili, donanımlı, tecrübeli biriyle anlaşalım.

Henüz hiçbir şey bitmedi.

Bir başka yıkıma tahammülü yok artık bu kulübün.

“Taç giyen baş akıllanır..” denir ya hani. Bizim için de geçerli olsun artık şu söz. Akıllansın artık lütfen, tacı giyecek olan başlar.

Çok çok çok büyük bir ihtimalle -ve inşallah- yanılmış olacağım, “Sergen’le olmaz bu iş..” dediğim için.

Ve pancar gibi kızarırken yüzüm, mutlulukla gülümseyeceğim, kendi kendime, ama,

Sergen’le olmayacak, ne yazık ki.

Çünkü Sergen de biliyor (zaten) kendiyle “de” olmayacağını..

(sustum)