Evrimlesen ama degismeyen "duduklenmekten memnun olma" s

Size gercek bir hikaye anlatacagim. 

Bir Fransiz sirketi Bangladese gider ve ulkelerinin en buyuk kurbaga cenneti oldugunu soyler. Fransizlar da bu hayvandan yapilan yemege bayilmaktadir. Boylece Bangledesliler icin buyuk sayilacak paralara kurbaga ihracatina baslarlar. Parayi goren halk cuvali kapip kurbagalari toplar. Fransizlar hicbir torbayi geri cevirmeden satin alirlar. O kurbagalari kendi ulkelerinde 10 katina satip zaten servet yapmaktadirlar. Gun gelir Bangledeste kurbaga nufusu yok olmaya baslar. Dolayisiyla da keneler bu bas dusmanlarindan kurtulunca aniden cogalirlar ve insanlara saldirmaya baslarlar. Birdenbire ulkede kanamali kirim kongo hastaligi salgini bas gosterir. Ulkede ilac yoktur. Acilen bir Fransiz sirketinden ilac ihracati yapmaya baslarlar. Fahis fiyatlara aldiklari ilaclari ureten sirket ile onlardan kurbagalari ithal edenin happy ayni sirket oldugunu yillar sonra ogreneceklerdir. 

Beyaz adam bunu hep cahil halklara yapmistir. “Marshall yardimi” diye bizi de zamanda iyice duduklemislerdi. “Onlar eskidendi artik kendimizi duduklettirmeyiz” diyorsaniz yaniliyorsunuz. Farkina bile varmadan bal gibi de dudukleniyorsunuz ve bundan da mazohistce hosnut oluyorsunuz. 

Van Persie, Guti, Simao gibi onlarca yildiz Avrupada jubilesini yapti. Artik onlarda oynayabilecek kadar iyi degillerdi ve klupleri vedalasirken bile onlardan para kazanmanin yolunu buldu. Hem bu futbolcularin maaliyetin kurtuldular hem de esek yuku para kazandilar. Nasil olsa onlari ozel ucakla alip ulkelerine goturecek enayiler vardi. Hemde bu eski yildizlar havaalaninda omuzda tasinacakti. 

Hikaye bitti.